Zo zijn Joris en ik nog samen aan t toeren in t busje, zo zit ik weer op mijn oude stekkie in Rotorua. Zes dagen geleden is Joris teruggevlogen naar Nederland; ook hij is al weer hard aan t werk inmiddels. En ik bezin mij op mijn plannen voor de komende tijd.

De laatste keer dat ik een bericht schreef, zaten we in Queenstown. We gingen daarna naar Mount Cook en zijn daar drie dagen gebleven. De beloofde sneeuw hebben we inderdaad gehad, en ook twee dagen prachtig zonnig weer. Koud maar helder, met geweldige uitzichten. We stonden met t busje onder aan de voet van de gletsjers, je hoorde de brokken ijs naar beneden komen. Best een beetje eng idee, maar t was wel veilig. ’s Middags hadden we een stuk verse zalm gekocht bij een kwekerij langs de kant van de weg. Een kilo superverse zalm voor $14 (nog geen € 8!!), dat konden we niet negeren. Die avond heb ik voor t eerst van mijn leven zalm gebakken; op een kampeergaspitje, in de vrieskou, met een klein bakpannetje. Maar oowwh, wat een heerlijk stuk vis!!! Botermals, om je vingers bij op te eten. Cas Spijkers zou t niet beter kunnen…

We hebben twee stevige wandelingen gemaakt, over rotsen, sneeuw en ijs. Een prachtig gebied, The Southern Alps. We bleven maar oh’s roepen bij de uitzichten en foto’s maken.

Daarna was tijd om langzaam richting Christchurch te gaan. Nog langs Mount Hut gereden; een populair skigebied hier. Hoewel er al veel sneeuw lag, waren de pistes nog niet open. Heel erg jammer, want skiën stond wel op ons wensenlijstje. Maar we hebben geen reden tot klagen, want we hebben zo enorm geboft met t weer. Het heeft 3 weken geregend in Rotorua tijdens onze vakantie. De mensen hier geloofden ons eerst niet toen we zeiden dat we alleen maar zon hadden gehad. Zelfs in Milford Sound -waar t 10 meter regent per jaar, 99% van de tijd- hadden we een droge zonnige boottocht. De volgende dag kwam t wel met bakken naar beneden!! Maar toen gingen we toch weer verder op weg.

We zijn naar kustplaatsje Timaru gereden, daarna naar Banks Penninsula bij Christchurch en tenslotte twee dagen Christchurch. Op zaterdagmiddag waren we t slenteren en winkelen zat, hadden zin in een filmpje pakken. Bioscoop gevonden en kaartjes gekocht. Eerst dachten we dat we in de verkeerde zaal zaten, want er was verder niemand. Om 16.00 uur zou de film beginnen, om 16.05 uur nog niets. Net toen we ons ongerust begonnen te maken, startten de voorfilms. We hadden de hele bioscoopzaal voor onszelf!!! Dit was ook weer helemaal te idioot voor woorden; een privévoorstelling… We hebben er van genoten, met een grote bak popcorn op schoot en lekker hard lachen en door de film heen praten.

Maar net als de film, aan alles komt een end. Wel een heel erg happy end gelukkig, want Joris en ik hebben een geweldige tijd gehad en gaan elkaar snel weer zien in Nederland.

Eergisteren heb ik weer gevlogen, na een maand afwezigheid. Goed om te merken dat ik t nog kan! Ik verwachtte dat t allemaal wat weggezakt was en ik wat klunzig zou zijn. Maar nee hoor, ik pakte t precies op waar ik gebleven was. Zelfs de radio calls kwamen er soepel uit. Goed om ervaren te hebben. Gisteren ben ik samen met Tony naar Raglan gereden. Zijn moeder en stiefvader wonen daar. Het is een prachtig plaatsje aan de westkust; hoge kliffen, brede stranden, vakantiegevoel. Het was lekker weer, ondanks dat t hier al winter moet zijn. Gewoon in t-shirt en blote voetjes op t strand gespeeld met Tony’s nichtjes. Vanmiddag maak ik een autoritje naar Taupo om technische logboeken op te halen op t vliegveld. Astral Helicopters wordt morgen ge-audit door de CAA (luchtvaartdienst) en alles moet natuurlijk last minute in orde gemaakt worden.

Ik heb besloten dat ik niet zo veel meer te zoeken heb in New Zealand. Het helicoptervliegen gaat goed, maar ik heb nog zeker 2 maanden nodig om t PPL af te maken. Dat kost niet alleen veel tijd, maar ook veel centjes. En dan heb ik een vliegbrevet wat helemaal niet geldig is in Nederland. Die investering wil ik niet meer maken. Ik wil graag verder met Joris en mijn leven in Nederland weer oppakken. Wanneer ik precies thuiskom weet ik nog niet, maar ik denk over uiterlijk een week of twee.

Het is natuurlijk wel jammer dat ik niet verderga met vliegen, maar ik heb goed nagedacht over deze keuze en t is de juiste. Ik heb een prachtige ervaring, ik heb leren helicoptervliegen. Nog net niet voldoende voor een brevet, maar ik weet dat ik t kan. In geval van nood, vlieg ik t toestel zo weg!! Geweldig toch? Ik heb destijds de stap genomen om huis & haard te verlaten, naar New Zealand te gaan en mezelf in dit avontuur te storten. Ik hoef mezelf nooit af te vragen hoe t geweest zou zijn, als ik dit niet gedaan had. En daar bovenop heb ik mijn geliefde Joris gevonden en gekregen. Ik mag mezelf erg gelukkig rekenen en dat doe ik ook!!

Mijn grootste zorg nu is dat ik woonruimte in Gouda zoek. Mijn huis heb ik namelijk onderverhuurd aan een jong gezin. Dus als iemand iets weet voor me, laat t me vooral weten!!!

Well happy campers, tot gauw en ik laat nog weten wanneer ik weer in NL land. See ya!